.

Ustaw jako stronę startową

niedziela, 25 grudnia 2011

Kot Rosyjski niebieski

Kot rosyjski niebieski - rasa krótkowłosego kota, pochodząca z zachodniej Rosji. Znany także jako kot archangielski lub kot maltański. Jest rasą naturalną.
Początek rasy datuje się na XVII wiek. Była zagrożona wyginięciem podczas II wojny światowej, lecz udało się ją ocalić poprzez krzyżowanie z rasami orientalnymi (m.in kotami syjamskimi, balijskimi itp.). Odmiany barwne (biały i czarny) nie są uznawane przez większość federacji. Koty te przybyły do Europy z Archangielska (stąd ich nazwa) ok. roku 1860 z marynarzami powracającymi do Anglii. Na wystawie zaprezentowane po raz pierwszy w 1875 roku w Crystal Palace jako Koty Archangielskie. Odmiany barwne, zostały wychodowane przez krzyżowanie z kotami domowymi.

Wygląd
Jest kotem średniej wielkości o smukłej sylwetce. Kot rosyjski ma stosunkowo długie nogi, zakończone małymi owalnymi łapkami. Pojawiające się cechy kotów orientalnych - mogące się pojawiać ze względu na wcześniejszą konieczność krzyżowania z m.in. kotami syjamskimi - są uznawane w/g standardu za wadę. Oczy w kształcie migdałów, na ogół zielonego koloru, odstępstwo od tego (kolor żółtawy - typowy u młodych kociąt tej rasy) stanowi wadę u kotów dorosłych. Uszy są duże i postawione.


Ta sama kotka - przykład barwy futra
Piękne, pluszowe futro jest niebieskawo-szare, natomiast skóra jest niebieska (co widać wyraźnie na wewnętrznej stronie ucha). Nos oraz poduszki łapek - zgodnie ze standardem powinny być lawendowe. Charakterystyczne jest umaszczenie "podwójnego futra" "połysk" jest spowodowany bezbarwnymi końcówkami szarego włosia dodatkowo jest ono miękkie w dotyku ze względu na Podszerstek (jedynie koty kartuskie mają podobne, podwójne futro). Ze względu na recesywny gen czarnego koloru z "niebieskich" rodziców mogą powstać wyłącznie koty "niebieskie". Niepożądaną cechą są jakiekolwiek wtrącenia koloru białego. Pełny opis

Historia :
Koty rosyjskie niebieskie od dawna uchodziły za szczególne zjawisko, gdyż już w XVII wieku gościły na polskich dworach książęcych. Rasa ta nie potrzebowała mistyfikacji, ponieważ jej oryginalny fenotyp pozostawał zbyt długo w niezmienionym stanie. Mimo iż podobny do kota europejskiego krótkowłosego, rozwijał się jako rasa niezależnie od niego. Do dziś nie krzyżuje się ze sobą tych ras. Ich nietypowe futro jest wynikiem warunków klimatycznych oraz izolacji środowiska w jakim powstała. Według legendy koteczkę rosyjską niebieską posiadał car Mikołaj II, której powierzał największe nawet tajemnice państwowe. Dwie przedstawicielki tej rasy posiadał także papież Jan Paweł II w Watykanie. Do Polski pierwszy przedstawiciel odnowionej rasy został przywieziony w roku 1990. Był to kocur Ragdaj Czarus. Pod koniec roku 1991 zostały sprowadzone do Polski trzy kotki rosyjskie niebieskie, m.in. Ilia Akwamarin. Ragdaj i Ilia zostali rodzicami pierwszego miotu rosyjskiego niebieskiego w Polsce

Charakter

Jak dla każdego kota, najważniejsze dla niego są pierwsze tygodnie jego życia, gdyż prawidłowo wychowane, mają niezwykłą zdolność nauczenia swoich ludzkich opiekunów rozumienia kociego świata. Młode kociaki są bardzo ciekawe otoczenia. Uwielbiają zabawy, tak samo jak dorosłe koty, po których nie zawsze to widać. Koty rosyjskie niebieskie są niesamowicie zwinne, poruszają się bardzo cicho. Mimo, że lubią zwiedzać każdy zakamarek mieszkania, rzadko zdarza im się coś zniszczyć . Są bardzo przyjacielskie, uwielbiają zabawy z opiekunem np: z piórkiem, sznurkiem. Lubią także towarzystwo innych kotów. W stosunku do ludzi są towarzyskie i niezwykle czułe. Kot rosyjski wybiera i przywiązuje się do jednego człowieka, któremu będzie to szczególnie okazywać. Starają sie "pomagać" przy wszystkich zajęciach. Wyjątkowa inteligencja kota rosyjskiego pozwala mu na nauczenie się prostych sztuczek, w tym aportowania. Cenią sobie spokój. Otwarty dom z niekończącymi sie odwiedzinami gości to nie jest miejsce dla "RUS'a". Są nieufne wobec obcych ludzi. Koty rosyjskie są bardzo ciekawe wszystkiego co nowe. Lubią podróżować, idealnym rozwiązaniem są samochodowe szelki zamiast transportera pozwalające kotu na obserwację otoczenia. Długo i troskliwie opiekują się swoim potomstwem (nawet półrocznym). Ze strony opiekuna potrzebują znacznej uwagi. Pozostawione samym sobie będą to bardzo mocno przeżywać. Kot rosyjski jest wyjątkowo eleganckim i wbrew obiegowym opiniom o kotach, lojalnym towarzyszem

Pielęgnacja
Jego krótka sierść nie wymaga skomplikowanych zabiegów pielęgnacyjnych. Należy ją regularnie, lecz nie za często, czesać gumową szczotką. Jego dieta powinna być dobrze zbilansowana, aby zapewnić dobrą kondycję jemu i jego sierści

Sfinks

Sfinks (kanadyjski bezwłosy) – rasa kotów. Przeważnie sfinksy w Ameryce i Europie pochodzą od kanadyjskiego kota domowego, któremu w 1962 w wyniku samoistnej mutacji urodziły się dwa łyse młode.


Charakterystyczne cechy sfinksa :




  • wygląda na bezwłosego, w dotyku gorący i delikatny



  • dopuszczalne jest bardzo krótkie owłosienie na nosie, uszach, ogonie (u samców na jądrach)



  • uszy duże, odstające



  • oczy (kształtu cytryny) skośne do góry w kierunku uszu



  • głowa smukła, dłuższa niż szersza



  • nos i kości policzkowe mocno zarysowane



  • dobrze zbudowane ciało, średniej budowy, z szerszą klatką piersiową



  • sfinks ma długie łapy i ogon w porównaniu do innych ras




  • Historia
    Pierwszy sfinks narodził się w miocie zwykłych kotów krótkowłosych w 1966 w Toronto w Kanadzie (nie była to pierwsza bezwłosa mutacja, pod koniec XIX wieku hodowano przez krótki czas rasę zwaną "meksykańskim kotem bezwłosym"). Przez wiele lat hodowcy europejscy i północnoamerykańscy prowadzili selektywną hodowlę bezwłosych kotów i tak powstała rasa, jaką znamy dziś.
    Pierwszy sfinks został zarejestrowany przez amerykańskie The Cat Fanciers' Association (CFA) w lutym 1998. Natychmiast wzbudził one zainteresowanie hodowców, którzy zapragnęli mieć tego rodzaju egzotyczne koty. We wczesnych latach 70. rozpoczęto w Holandii pierwsze programy hodowli nowej rasy. Ścisła współpraca hodowców ze Stanów Zjednoczonych, Kanady i Holandii szybko poszerzyła początkowo niewielki materiał hodowlany. W ostatnim czasie wprowadza się do hodowli sfinksów przede wszystkim europejskie lub amerykańskie koty krótkowłose, gdyż okazało się, że w dalszej perspektywie reksy wywierałyby ujemny wpływ z powodu dziedzicznej skłonności do patologicznych skurczów mięśni.

    Budowa :

    Kot posiada bezwłosą skórę przypominająca w dotyku zamsz i delikatny meszek na pyszczku, uszach, stopach, ogonie i grzbiecie.
    Ciało mają średnich rozmiarów, dość wydłużone, z szeroką, dobrze wykształconą klatką piersiową i silnie uwydatnionym brzuchem, co wywołuje wrażenie jakby zawsze były najedzone. Są dobrze umięśnione i mają mocną budowę kości. Kończyny mają właściwe proporcje w stosunku do reszty ciała, również są dobrze umięśnione, tylne nieco dłuższe od przednich. Zakończenie łap jest owalne z długimi i wysmukłymi palcami, opuszki łap sfinksów są silniej rozwinięte niż u przedstawicieli innych ras.
    Głowa jest średniej wielkości o kształcie spłaszczonego klina z harmonijnymi zaokrągleniami (kształt przypomina cytrynę). Nos jest średniej długości z silnym zagłębieniem u nasady. Oczy duże i szeroko rozwarte są ustawione lekko skośnie i w dużej odległości od siebie. Powinny być zielone lub brązowe jak orzechy laskowe. Uszy są duże i sterczące, szerokie u nasady i szeroko otwarte. Powinny być osadzone nie za wysoko i nie za nisko, w miarę możliwości nieowłosione, zwłaszcza wewnątrz małżowiny usznej.
    Skóra sfinksów jest w dotyku ciepła, w niektórych miejscach, takich jak okolice barków, stawów tylnych kończyn oraz szyi i głowy, wyraźnie pofałdowana. Im więcej sfinks ma fałd na skórze, tym cenniejszy jest dla hodowli. Szczątki futra na końcu ogona lub na brzuchu są dopuszczalne. Większość sfinksów wcale nie ma wąsów, u niektórych są ich resztki.
    Sfinksy są bardzo płodne, jednak wychowanie potomstwa wymaga dużego zaangażowania hodowcy.

    Moje kotki

    Moje kotki psotki xD
    Mruczek :
    Różyczka :

    Murzynek :

    Witam

    to blog o ⓚⓞⓣⓐ©ⓗ myśle że będzie się wam podobał :D